Właściwości tłumiące kompozytów magnetoreologicznych. Badania, modele, identyfikacja

Schematyczne przedstawienie zachowania się magnetycznych cząstek cieczy magnetoreologicznej: (a) – bez pola magnetycznego oraz (b) – z polem (kierunek wektora H)

Streszczenie

Głównym celem przyjętym w pracy była identyfikacja właściwości tłumiących wybranej klasy kompozytów magnetoreologicznych1) w warunkach cyklicznego ścinania. Obiektem badań był kompozyt, którego matrycę tworzyła elastyczna struktura porowata. Pory wypełniono cieczą magnetoreologiczną. Tak rozumiane kompozyty występują w anglojęzycznej literaturze przedmiotu pod nazwą magnetorheological fluids impregnated solids lub magnetorheological foams. Uzyskano w rezultacie materiał o cechach użytkowych (funkcjonalnych) zbliżonych do cieczy magnetoreologicznych, którego geometrię i wymiary można natomiast w miarę dowolnie kształtować (w przeciwieństwie do samej cieczy). Daje to szansę obniżenia kosztów i poszerzenia możliwości zastosowań tej klasy SMART materiałów.

Daniel Lewandowski
Daniel Lewandowski
dr hab. inż., profesor PWr