Kilka słów moralizowania

Poprawka — czyli jak w końcu zaliczyć mechanikę

• Pierwszy a zarazem największy błąd studenta to nierozwiązywanie samodzielne zadań z kolokwiów jakie już się odbyły. Ponieważ terminów było już kilka (ufff) to można się z jednego na drugie nauczyć materiału prawie całego. Rozumiem że student w czasie semestru ma inne ważniejsze sprawy i jak chce w czasie sesji się uczyć to jest jego wybór. Trudno że przedmiotów jest kilka (syndrom wiadra gwoździ).
• Nie korzystają Państwo z mojej pomocy (konsultacje) a później pojawiają się błędy mimo, że ktoś rozwiązywał w domu. Rozwiązanie bez sprawdzenia niestety może wprowadzać błąd i co najgorsze utrwalić. W czasie wykładów był czas na pytania i dyskusje — często niewykorzystany. Pozostaje konsultacja ze mną albo kolegą który coś już się nauczył lub co najważniejsze z książkami i zbiorami zadań.
• Nie wolno bezmyślnie/schematycznie rozwiązywać zadań. To urąga Państwa inteligencji. Jesteście młodymi ludźmi, którzy posiadają ogromne zasoby w głowach ale nie chcą ich z lenistwa wykorzystywać. Nie można jak małpki nauczyć się robić coś, a później na kolokwium odtwarzać. Jak po zadaniu z dwoma elementami pojawiło się trzema to część rozwiązywała jakby były wciąż dwa. W prawdziwym życiu nikt nie zada wam do policzenia belki, którą się nauczyliście już rozwiązywać. To tak jak by porównywać studia do szkoły zawodowej w której uczeń ma się nauczyć konkretnej pracy (np. wypiekania bułek) a później po szkole idzie do pracy i przez cały czas wypieka te bułki. Państwa rola jest zupełnie inna — musicie wysilać zwoje mózgowe i rozwiązywać problemy, które się pojawiają i są zupełnie inne od dotychczas znanych. Zadania na kolokwium, które wymagały ruszenia głową były w sumie proste i nie trzeba było się nad nimi zbyt dużo naliczyć.
• W skrócie program jaki obejmuje Mechanika I. STATYKA: Aksjomaty statyki, algebra wektorów. Siła przyłożona do ciała sztywnego. Moment siły względem punktu, osi, zmiana bieguna momentu. Moment główny układu sił, wektor główny układu sił. Redukcja układu sił. Para sił. Równania równowagi. Siły zew. czynne, bierne, siły wew. w układach prętowych. Kratownice (met. wydzielania węzłów, Rittera, Culmanna). Belki proste, wyznaczanie sił wewnętrznych (momenty gnące, siły tnące i normalne), tw. Szwedlera. Ramy — wykresy mom. gnących sił tnących i normalnych. Zagadnienia statyczne z uwzg. tarcia. Momenty statyczne i środki mas. Masowe i geometryczne mem. bezwładności. Transf. równoległa (tw. Steinera), transf. obrotowa. Główne momenty bezwładności. KINEMATYKA: kinematyka punktu, pochodna wektora, prędkość, przyspieszenie, przyspieszenie styczne, normalne. Klasyfikacja ruchu. Ciało sztywne, stopnie swobody, określenie położenia ciała. Ruch obrotowy, pole prędkości i przyspieszeń. Ruch płaski — pole prędkości.
• Książki z jakich warto korzystać. Mogą być wszelakiego podręczniki zatytułowane mechanika, statyka i kinematyka. Ja mogę polecić kilka, z których sam korzystam. Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, T. Rajfert, J. Rżysko (bardzo dobry zbiór do statyki, mnóstwo zadań, w tym belki i ramy), Mechanika ogólna — statyka i kinematyka, (zbiór zadań oraz podobnie nazywający się podręcznik) J. Misiak, Kinematyka i Dynamika — zbiór zadań, A. Ciastoń, G. Nowicka, A. Nowicka., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, J. Nizioł (bardzo obszerny zbiór zadań do mechaniki, każdy rozdział zawiera wprowadzenie, a wewnątrz są zarówno zadania rozwiązane jak do samodzielnego rozwiązania z odpowiedzią. Wszelkiego innego rodzaju akademickie podręczniki do mechaniki będą dobre. Proszę poszukać w bibliotece lub pogoogleać.
• Proszę pamiętać, że zakres materiału mechaniki na egzaminie obejmuje zarówno część I jak i II (oba semestry). Należy wykazać się wiadomościami z całego zakresu na końcowym egzaminie.
• W razie pytań i wątpliwości proszę pytać. Jestem dla Państwa „dostępny” jeśli potrzebna pomoc. Życzę szybkiego zaliczenia Mechaniki i miłych wakacji.